Słowenia

Oficjalna nazwa: Republika Słowenii
Stolica: Lublana
Ustrój: republika
Język: słoweński, serbsko-chorwacki

„Różnorodność” to słowo najlepiej chyba charakteryzuje niewielką Słowenię. Znajdziemy tam wysokie góry – Alpy, pogórza przykryte winnicami i morze. Tylko 46,6 kilometrów wybrzeża, ale za to jakiego! Nie bez powodu nazywane jest Słoweńską Riwierą. Kryje w sobie, prócz przepięknych plenerów, wiele ciekawostek przyrodniczych, m.in. najwyższy na Adriatyku, osiemdziesięciometrowy klif Strunjan oraz solanki Sečovlje, po raz pierwszy opisane w XIII wieku.
Słowenia pomimo małego obszaru jest bardzo zróżnicowana, aczkolwiek mieszkańcy samą mentalnością nie różnią się zbytnio od Polaków. Główna różnica to brak, zauważalnego u nas, wielkiego "wyścigu szczurów". Także powszechne jest to, że studenci dzienni mają 25-28 lat, mieszkają z rodzicami i cieszą się życiem.

 
Pogoda
Najlepszy okres to maj-wrzesień. W rejonie nadmorskim wieje bardzo silny wiatr "burja" (włoska bora) - trwa mniej więcej 3 do 7 dni. Słowenia jest również zróżnicowana pod względem klimatu - w górach mroźne zimy, nad morzem gorące lata i wczesna wiosna

Ceny
Słowenia od niedawna dołączyła do sfery euro i nie spowodowało to strasznej przepaści cenowej - zbyt dużego ich wzrostu.
Przykładowe ceny:

• Obiad w średniej jakości stołówce - ok. 10 euro.
  
• chleb od 1 do 2,5 euro (w marketach raczej niedobre i w porównaniu z polskim drogie)
  
• gałka lodów w nadmorskiej kawiarni - 1,4 euro  

Etykieta i zwyczaje
Bardzo podobna do polskiej. Nie ma szoku kulturowego. Ciekawostka: przy wznoszeniu toastów ludzie patrzą sobie w oczy.
Kuchnia słoweńska jest bardzo podobna do kuchni, którą znamy w Polsce. Podstawą w kuchni słoweńskiej są  zboża, nabiał, mięso (przede wszystkim reprezentowane przez wieprzowinę), ryby morskie i słodkowodne, potrawy warzywne, rośliny strączkowe i okopowe oraz oliwa i winorośl. Kuchnia ta jest prosta choć nie można o niej powiedzieć, żeby była jednolita. Natomiast tradycyjnymi przyprawami w tym kraju są: majeranek, tymianek, melisa, szałwia, liść laurowy, cynamon i pieprz..

Co warto zobaczyć

Lublana jest małą stolicą, ma jedynie 266 tys. mieszkańców. Mniejsze jest tylko szwajcarskie Berno, Podgorica w Czarnogórze i Rejkjavik w Islandii. Ale Lublana tętni życiem i mają w tym swój udział studenci, bo jest ich tam prawie 50 tys. Do dyspozycji turystów są przytulne knajpki, kawiarnie, zielone parki i skwery pięknie położone nad rzeką Lublanicą. Nie brakuje ciekawych muzeów i pereł architektury. W stolicy prowadzi się bogate życie nocne. Lublana jest niewielkim miastem, ale tempem swojego życia, ilością przewijających się tu ludzi dorównuje metropoliom wielokrotnie większym. Sama jest największym miastem Słowenii, a zarazem stolicą polityczną, kulturalną i gospodarczą kraju.

Maribor - drugie co do wielkości miasto w Słowenii - położone jest nad rzeką Drawą na północnym wschodzie kraju przy granicy z Austrią, przy autostradzie prowadzącej z Wiednia do Lublany i dalej do Triestu we Włoszech oraz na słoweńskie wybrzeże. Miasto jest ważnym centrum gospodarczym i kulturalnym. O Mariborze głośno było już w średniowieczu za sprawą fortecy Marchburg, umiejscowionej na wzgórzu na północ od miasta. Jej zadaniem była obrona doliny przed atakami Węgrów. Miasto cały czas rozwijało się wzdłuż rzeki, przy której powstawały winiarnie prowadzone przez społeczność żydowską. W XIV wieku powstały nowe fortyfikacje, bo oprócz Węgrów, miastu zaczęli zagrażać Turcy. Z tych ostatnich stoją do dziś cztery wieże. Więcej nie miało szans, bo Niemcy bardzo intensywnie bombardowali miasto w czasie II wojny światowej. Do czasu wyzwolenia w 1945, dwie trzecie miasta zostało zburzone.

Źródło: www. Lovetotravel.pl